Leef jij om te werken of werk jij om te leven?

Vanaf nu kan je mijn blogs ook beluisteren! Handig om te combineren met je werk of je leven! En je kan de afspeelsnelheid versnellen, voor de snelle denkers onder ons 😉.

Deel 1:

Deel 2:

Vakantietijd… Tijd om te ontstressen, om out-of-office te zijn, om zo weinig mogelijk aan het werk te denken, om te chillen, … Of niet? Ik gun je absoluut je stressvrije, kantoorvrije, deadlinevrije vakantie. Krijg je het gevoel dat mijn blog je uit die sfeer zal brengen, leg dan vooral je telefoon, of het ander medium waarop je dit leest neer, en geniet. Heb je zin om even stil te staan bij jouw in-HR-termen-o-zo-vaak-benoemde, heilige work-life balance, lees dan vooral verder!

Voor deze blog ging ik eerst even te rade bij mijn goede vriend Wikipedia, om de algemeen aanvaarde definitie bij de woorden “werken” en “leven” te lezen. Wikipedia vertelt me “Werken (arbeid) is het aanbrengen van wenselijk geachte veranderingen in de omgeving door menselijke activiteit. Werk kan zowel lichamelijk als geestelijk zijn.”

Dezelfde bron aan open source kennis vertelt me wat “leven” is. “Leven is een com­plex van ei­gen­schap­pen en func­ties van ge­or­ga­ni­seer­de we­zens, die hun bestaan in stand houden door middel van processen zoals interne regulatie, stofwisseling en voortplanting.”

Even denken… leef ik? Ik hou mezelf in stand, omdat ik eet, drink, slaap, beweeg, ik hou mijn soort in stand, want ik heb me al 2x voortgeplant, dus ik leef. Werk ik ook? Ik breng veel verandering teweeg in mijn omgeving door menselijke activiteit, zowel lichamelijk als geestelijk, dus ik werk. Maar… doe ik nu het één voor het ander, of het ander voor het één.

Ik laat graag mijn gevoel spreken; ik werk om te leven! Iemand zei me ooit eens; jij werkt wel veel voor iemand die werkt om te leven. En ja, dat klopt, ik werk zo’n 30 uur per week in loondienst, ik heb best wel wat werk aan het huisje-tuintje-boompje-kindje(s) en ik werk quasi 24/7 voor Approach. Aja, want ik werk zo gepassioneerd voor Approach dat elke connectie, elke gedachte, elk gesprek op één of andere manier bijdraagt aan mijn meesterlijk businessplan. Maar als ik bij elkaar tel hoeveel uur per dag ik echt erváár als werken, dan zal dat eerder neerkomen op een uur of 2 à 3. En eerlijk, meer zou ik niet aankunnen en minder (aanvoelen als) werken blijft mijn eeuwige streefdoel. 

Binnenkort gaat mijn eerste out-of-office bericht voor marijke@approachyourtalent.be geactiveerd worden. Ik hou van creatieve out-of-office berichten, dus het loont de moeite om me even een mailtje te sturen om mijn out-of-office te lezen _{(vanaf 7 augustus tot en met 20 augustus)}. Maar los daarvan… Ik merkte bij mezelf op dat ik deze out-of-office met een heel ander gevoel schreef. Ik wil namelijk helemaal niet out-of-office zijn. Ik wil met Approach bezig zijn op alle momenten dat het kan. Toegegeven,tijdens een wandel- en klimvakantie zullen die momenten eerder beperkt zijn, maar wat doet het deugd om met mijn bijberoep dit enthousiasme te voelen stromen. Wat is mijn geheim? Geen idee. Misschien is het mijn pitbull-gehalte op vlak van doen waar ik van overtuigd ben en wat ik graag doe? 

En, eerlijk, … het is even anders geweest … Een tijd geleden zat ik, voor mijn vast inkomen, in een job die me geen energie meer gaf, integendeel, de job sloopte energie. Ik overwoog sterk om van Approach mijn hoofdberoep te maken en ging op zoek naar hét verdienmodel. Ik nam contact op met een aantal loopbaancentra, om me bij aan te sluiten als loopbaancoach en overwoog om af te stappen van het principe betaal-wat-je-wenst. _{Ja, aan mijn trouwe lezers, die erbij waren vanaf het begin; ik ben je nog een evaluatie van de proefperiode betaal-wat-je-wenst verschuldigd. Die volgt, die volgt, beloofd!} Maar dus, de onvreugde van mijn job in loondienst, forceerde me bijná, om een inkomen te genereren met Approach, waar ik van kon leven. Opeens was ik meer bezig met subsidiekanalen onderzoeken en contractvoorwaarden van loopbaancentra doorlezen, dan met het coachen van mensen. Voor alle duidelijkheid, subsidiedossiers schrijven voelt voor mij écht als werken (lees: arbeid). Contracten opstellen of lezen voelt ook als werken. Coachen niet! Op dit moment, ben ik dus ontzettend dankbaar voor een energiegevende job _{(bij Avansa trouwens, voor wie het weten wil)}, die me bovendien de ruimte geeft om mijn bijberoep verder uit te bouwen zónder de noodzaak om winstgevend te worden. 

Voor jou, lieve lezer, wens ik hetzelfde. De work-life balans die voor jou goed voelt. Het gevoel dat je vol overtuiging kan zeggen “ik werk om te leven” en niet “ik leef om te werken”. Laat mij je compagnon zijn in die eeuwige balans, of als je ‘m voor jezelf al gevonden hebt; schrijf hieronder dan jouw geheim; hoe zorg jij voor een aangename work-life-balance?! Zo kunnen mijn sterk zoekende lezers leren van mijn minder zoekende lezers! Ten slotte blijven we toch allemaal min of meer zoeken naar de heilige graal hé.

Ik vat alle tips samen in mijn volgende blog!